Dorus & Ik

Dorus‘Sigaretje?’, vroeg hij aan mijn vader, nadat we in zijn werkkamer waren aanbeland.
We waren bij Dorus thuis. Mijn idool liep zonder snor en bolhoed naar zijn bureau waar hij zijn verlegenheid handig probeerde te verbloemen door, met één illusionistisch-achtige handbeweging, een miniatuur wereldbol te openen, die als een ontluikende bloem, met een klap, een ruim aanbod aan filtersigaretten tentoonspreidde. Van een dergelijke variété-achtige opening hield mijn vader wel. Tenslotte kende mijn vader en Tom Manders elkaar uit het ‘vak’. Dat wil zeggen; zij waren niet alleen leeftijdsgenoten maar beide waren tekenaar, reclameschilder en decorontwerper. Ons bezoek aan Tom Manders moest uiteindelijk leiden naar het verzoek, Dorus de opening te laten verrichten van het nieuwe overdekte winkelcentrum in het Rotterdamse Bolnes.

Naast een groot bewonderaar van Dorus, was mijn vader in 1971 ook artistiek verantwoordelijk voor deze feestelijke opening en stelde hij Tom Manders voor om Dorus, met zijn ‘Hoestbui-op-vier-wielen’, het winkelcentrum, door de met papier geprepareerde hoofdingang, naar binnen te laten rijden… Met een bijna militaire precisie zouden mijn broer en ik op dat zelfde moment, vanaf het platte dak boven de ingang, honderden met helium gevulde ballonnen, de vrijheid geven… Alzo geschiedde.

Ik moest aan deze opmerkelijke gebeurtenis terug denken toen ik hoorde dat, na de verderfelijke musicals over, de nog tot januari 2014 verlengdeAnne FrankAndré Hazes, Ramses Shaffy en Wim Sonneveld, vanaf 8 december 2014 opnieuw een ‘lijkenpikker’ de show gaat stelen met een icoon uit ons collectieve geheugen. En dit keer nog wel over de man die ik, samen met mijn vader, zo mateloos bewonderde.

Na de theater-verloederraars en cultuurbarbaren; Joop van den Ende en Leon de Winter lijkt het nu de beurt aan Albert Verlinde die Henk Poort heeft gevraagd om met snor en in een versleten regenjas, in ‘Een avond met Dorus’, het repertoire van mijn jeugd-idool, in een klucht ten tonelen te brengen en daarmee niet alleen zijn zakken vult met de creaties van een ander, maar ook sterk afbreuk doet aan een groot artistiek talent als Tom Manders.

Handen af van Dorus !

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *